20 Ocak 2015 Salı

ADA'YI KARŞILAMA KOMİTESİ

Evet arkadaşlar , biz bayağı bir komite şeklinde karşıladık Ada'yı.

Her iki taraf da ilk torun heyecanı içinde olduğundan karşılama merasimi epey bi kalabalık oldu.

Ama içlerinde tek, yeğen karşılayan, bendim.

Herkesten çok heyecanlıydım ve sürekli fotoğraf çekiyordum.

Çünkü o güne , o anlara dair her hatırayı kaydetmek istiyordum.

Hem ,Ada bir gün büyüdüğünde bu anın fotoğraflarına baksın, onu nasıl beklediğimizi görsün, bizim için ne kadar kıymetli olduğunu anlasın istiyordum hem de bu anları siz sevgili blogger arkadaşlarımla da paylaşmak istiyordum.

Uzun zamandır iş yoğunluğu sebebiyle paylaşamadığım Ada'nın doğum hikayesi ve o anların fotoğraflarını bugün sizlerle buluşturayım artık diyorum.

Hadi birlikte 2 ay öncesine gidelim ve o günü tekrar yaşayalım :) Ama önce Ada'nın şu çilek kokulu halini görmeye ne dersiniz ?


Nasılız ? Bu 2. ay fotoğrafımız :) 




O gün şöyle başladı :

Ada'nın anneannesi-dedesi ve bizimkiler sabah 7 buçukta yola koyulduk. Sezaryen randevumuz 8 buçuktaydı.

Hepimiz acayip heyecanlı ve tedirgindik.

Biz küçük bir kız bekliyorduk ama bizi neler bekliyordu , onu bilmiyorduk.

Ada'nın annesi ise ilk defa bir operasyon geçireceği için ayrıca gergindi.

Doğuma gitmeye hazırlanırken Gamze & Abim 
Kızını almaya giden Anne adayımız  ve onları doğumhane kapısında heyecanla bekleyen   Baba & Hala Adayı :)
20 dk lık bekleyişimizin sonunda önce dünyalar güzeli kızımız geldi.  

İşte O'nu gördüğüm ilk an !


 Gamze Kale'nin yakınları diye seslenen ebenin kucağında fıldır fıldır hayata bakan minik kızı gördüğüm an o kadar garip duygular yaşadım ki sözlerle kelimelerle ifade edemiyorum. 

İnanılmaz bir mutluluk ... Allah'a milyonlarca kez şükürle dolan bir kalp .. Ve, bir kaç dakika önce yokken şimdi var olan bir can parçası..

Bu fotoğrafı çektiğim anı hiç unutmam heralde. Aniden aklıma geldi .

-Hoşgeldin Ada bir fotografını cekebilir miyim, dedim .

Ebesi de hemen çekin üşümesin bebeğiniz dedi.. Saniyelik bir andı ama o kadar korktumki üşümesinden.

Hemen ilk pembe elbiselerini giydirmek ve bebek doktorunun görmesi için götürdüler.  Biz de annesini beklemeye koyulduk. 10 dk kadar sonra Gamze çıktı.

Odasına çıkarırlarken "Ne güzel bi kız doğurmuşsun " dedim. Dişleri takırdakern "Di mi ? diyebildi.
Meğerse Anne kız içeride buluşmuşlar.



İşte bu fotoğrafta gördüğünüz "o" an . 

9 aylık bir bekleyişin mutlu sonu !


Tabi burada şunu söylemeden geçemiycem ..Bu süre boyunca canında bir can büyüterek hepimize en değerli hediyeyi veren sadece kendisini ANNE yapmakla kalmayıp , bizleri de baba, hala, teyze ,dede, babanne, ananne yapan  Gamze 'ye çok teşekkür ederiz.

Yavrumuz huzur içinde büyür inşallah.


Hepinize kocaman sevgiler :)


P.S:  Bu yazı serisi devam edecek canlarım. Haberiniz ola :)

7 yorum:

  1. Allah analı babalı, halalı, dedeli, nineli büyütsün inşallah :) Nazarlardan saklasın. Kendi adıma söyleyeyim, yazı dizisinin devamını merakla bekliyorum, kendi yegenim olmuş gibi musmutlu oluyorum okudukça :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim güzel dileklerine :) devamı gelicek inşallah :)

      Sil
  2. Maşallah :) annenin doğumla ilgili hatıralarını da öğrenmek isterim :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabi ki canım :) aklındaki soruları listele gönder bana istersen .. bi röportaj yapalım Gamzeyle :)

      Sil
  3. Canım ya nasılda sevgi dolusun ada çok sanslı senin gibi bir halası var:)Saglıcakla buyusun inş. Çilek olmuş bu ya Yerım onu:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biz de ona sahip olduğumuz için çok şanslıyız teyzesi :)

      Ayrıca çileğimiz çok tatlı , buyrun birlikte yiyelim :)

      Sil